Hoe is het om stiefkleinkinderen te hebben? Ze verrijken je familieleven maar je hebt geen bloedband. Wel zou je theoretisch de rol van opa of oma voor hen kunnen hebben. Stiefkleinkinderen krijgen kan op meerdere manieren gebeuren. Je vindt zelf een nieuwe partner die kleinkinderen heeft of krijgt, of een van je kinderen vindt een partner die kinderen heeft.
Hoe werkt dat in de praktijk? De redactie van Opa ’n oma is benieuwd en gaat op zoek naar ervaringen van drie verschillende stiefgrootouders.
Leny: van géén rol willen naar vaste oppasdagen
Een mooi voorbeeld is Leny (79). Met haar eerste man krijgt ze geen kinderen en nadat hij op betrekkelijk jonge leeftijd overlijdt vindt zij het geluk bij haar huidige man Hans, die ook zijn eerste vrouw heeft verloren. Wanneer de zoon van Hans aankondigt dat hij vader wordt is Leny ervan overtuigd dat zij nooit de rol van oma wil aannemen. Ze kan zich niet voorstellen dat ze oma kan zijn van wildvreemde kinderen. Hier is ze eerlijk in naar de aanstaande ouders en iedereen respecteert haar standpunt. Maar dan wordt Hans’ kleinzoon geboren… en draait ze 180 graden om. “Toen ik hem in zijn wiegje zag liggen was ik helemaal vertederd. Dat wás het!” zegt Leny stralend.
Verschrikkelijk jaloers
In eerste instantie zorgt ze niet voor de baby; dat had ze van tevoren immers duidelijk aangekondigd. Toch vraagt ze op een gegeven moment of ze ook een keer mag oppassen. “Want,” legt Leny uit, “ik was eigenlijk verschrikkelijk jaloers dat een ander dat wel mocht, en ik niet”. De zoon van Hans en diens vrouw nemen haar hulp graag aan. Zij leiden intussen het eigen bedrijf dat Hans opgebouwd heeft, en vragen of Leny een vaste dag wil oppassen. Dat laat ze zich geen twee keer zeggen.
“Toen ik hem in zijn wiegje zag liggen was ik helemaal vertederd”
Hechte band
Dit groeit uit tot meerdere dagen per week, en wanneer de peuter een broertje krijgt zorgt ze als vanzelfsprekend ook voor hem. Gaandeweg wordt de band met de kinderen zo hecht – ze hebben zelfs hun eigen kamer bij Hans en Leny thuis – dat die vergelijkbaar is met de band tussen ouder en kind.
De jongens hebben een opa en oma van moederskant. Oma heeft de ziekte van Parkinson, waardoor ze tot haar eigen spijt minder met haar kunnen doen dan met Leny. Tot op de dag van vandaag – de jongens zijn inmiddels tieners – is de band tussen Hans en Leny en hun twee oudste kleinkinderen ijzersterk en zien ze elkaar bijna dagelijks. Voor Leny voelen ze niet meer als stiefkleinkinderen.
Carla: leuk om gezellige dingen te doen, maar geen oma
Carla (52) ontmoette haar vriend Frank (73) toen ze 27 jaar was. Zij had geen kinderen, maar Frank wel: twee puberdochters uit zijn vorige huwelijk. Vanaf het begin stelt Carla zich niet op als een moederfiguur – tot ieders tevredenheid. Wanneer Frank zes jaar geleden opa wordt – zijn jongste dochter Marieke krijgt een dochter – is het niet een bewuste keuze om de omarol niet op zich te nemen. “Het is meer zo gegroeid, waarschijnlijk omdat ik me geen oma voel. Ik voel me dan eigenlijk meer een tante. Maar what’s in the name“, zegt Carla met een knipoog. “De rol van oma hoort bij de moeder en schoonmoeder van Marieke” vindt ze. “Al noemen Franks dochters me wel eens gekscherend ‘stiefie’”.
Gekke dingen doen
Ze voelt zich dan geen oma, maar vindt het wel leuk om gezellige dingen te doen: “Ik ben meer van de gezelligheid en gekke dingen doen, de spontane acties. Dat bevalt me prima”. Ook geniet ze ervan om Frank mee te maken in zijn rol als opa. Dit jaar kreeg hij zijn tweede kleinkind, toen Mariekes zoon werd geboren.
Meer tijd doorbrengen
De twee biologische oma’s wonen dichter in de buurt van hun kleindochter dan Frank en Carla. Zij hebben ieder hun vaste oppasdagen en zien het nu zesjarige meisje dan ook vaker dan Carla. “Ik zou wel meer tijd voor haar willen hebben. Ik vind dat ik haar iets te weinig zie om echt een band met haar op te bouwen, daar denk ik wel eens over na” mijmert Carla. “Maar laatst kwam ze een weekendje bij ons logeren en daar genieten we allemaal enorm van!”
“De jongens hebben hun eigen spaarpot bij ons, net als onze andere drie kleinzoons”
Riet en Joop: tieners als stiefkleinkinderen krijgen
Riet (78) en Joop (80) zijn al decennialang gelukkig getrouwd en de trotse grootouders van drie opgroeiende jongens. Bijna vijf jaar geleden kwamen daar twee stiefkleinkinderen bij: de tienerzoons van de vriendin van zoon Jeroen, die zelf geen kinderen heeft. De aanvankelijke zorgen die Riet en Joop om de nieuwe situatie hebben, slaan al snel om in acceptatie en blijdschap. Jeroen en de jongens kunnen het vanaf het begin goed met elkaar vinden, waarbij Jeroen vastberaden is om geen vaderrol op zich te nemen. Dit werkt goed.
Eigen spaarpot
Ook voor Riet en Joop verloopt het contact opbouwen met de tieners natuurlijk en gemakkelijk. Dat de leeftijden van hun drie eigen kleinzoons en de twee stiefkleinzoons niet veel verschillen speelt daar ook een rol bij. Riet: “Ze voelden zich bij ons gelijk op hun gemak en durven gerust dingen te vragen. Ze hebben hun eigen spaarpot bij ons, net als onze andere drie kleinzoons.”
Altijd gezellig
Nu de stiefkleinkinderen jongvolwassenen zijn, leiden ze wat meer hun eigen leven. Riet en Joop zien hen daarom wat minder vaak dan in het begin. “Maar als ze er zijn, zoals straks met Kerst bij onze oudste zoon, is het gelijk gezellig, nog altijd” zegt Riet.
Ook met opa en oma van moederskant hebben de jongens regelmatig contact. Van vaderskant zijn de grootouders overleden. Al zien ze hun stiefgrootouders niet als nieuwe opa en oma, de jongens zijn wel heel gelukkig met de uitbreiding van hun familie, net als Riet en Joop.
Het gaat om de kinderen
Deze stiefgrootouders hebben allemaal probleemloos hun manier gevonden om met de nieuwe situatie om te gaan. Ongetwijfeld loopt het niet in alle gevallen zo gemakkelijk en zijn er soms wat meer hordes te nemen. In dat geval helpt het om te realiseren dat de prioriteit bij de belangen van de kinderen hoort te liggen. Zij hebben nergens om gevraagd en verdienen het om in een harmonieuze familie op te groeien.
Ben jij ook een trotse grootouder en wil je op de hoogte blijven?
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief
Bedankt voor de aanmelding
Er ging iets fout. Probeer het nogmaals
Comments are closed.