Daar gaan ze weer. Nou hebben de kleinkinderen al weer ruzie met elkaar… Dat wil ik niet. Ik wil dat ze stoppen met ruziemaken. Ze moeten lief samen spelen. Maar is het wel verstandig als je steeds politieagent speelt?
In dit artikel lees je over:
Ruzie geeft een nare sfeer
Als de kleinkinderen ruzie hebben word je daar niet blij van. Het bederft de sfeer in huis. Om het minste of geringste vliegen ze elkaar in de haren. Vaak wordt het een stevige stoeipartij en slaan ze elkaar. Je eerste reactie is je stem te verheffen en te zeggen: Stop daar mee!
Ruzie is gezond en leerzaam
Ruzie tussen broertjes en zusjes komt overal voor, het hoort erbij, maar daarom is het nog niet leuk. Maar wat is uit onderzoek gebleken? Een beetje ruzie is juist gezond, daar leren ze van. Het schijnt heel goed voor de hersenen te zijn. Van het zelf oplossen van ruzie leren ze oplossingsgericht denken. Stoeien verscherpt de sociale vaardigheden, ze leren lichaamstaal lezen en dat is weer goed voor de emotionele intelligentie.
“Ruzie is goed voor de hersenen”
Koppig zijn loont!
Ruzie maken geeft zelfvertrouwen, het is goed voor het geheugen, voor het leervermogen, voor taal en logica. Er zijn zelfs bewijzen dat koppige kinderen die vroeger veel ruzie hadden en stoeiden later een betere positie op de arbeidsmarkt bereiken dan kinderen die haast nooit ruzie hadden. De meeste koppige kinderen verdienen later ook meer, omdat ze beter voor zichzelf kunnen opkomen bij de loononderhandelingen. Koppigheid is dus helemaal niet zo’n slechte eigenschap.
Stoeien in een veilige omgeving
Het is ook logisch dat broertjes en zusjes liever met elkaar stoeien dan met een vriendje of vriendinnetje. Een vriendje kan je verliezen als er te vaak ruzie is. Een broer of zus blijft toch wel van je houden. Stoeien versterkt de band met elkaar. De band tussen broers en zussen is meestal heel warm en hecht, ze spelen samen, ze komen voor elkaar op.
“Stoeien versterkt de band”
Als je in hetzelfde gezin opgroeit breng je veel tijd met elkaar door. Daardoor zit je elkaar ook wel eens in de weg en ontstaat er ruzie. Kinderen hebben nog niet de vaardigheden om met conflicten om te gaan. Met een broer of zus oefen je deze sociale vaardigheden op een veilige manier.
Daarbij leren ze al gauw dat het beter werkt als je iets netjes vraagt, in plaats van iets af te pakken en er mee weg te rennen.
Patronen in ruzies
Er zitten ook patronen in ruzies. Het oudste kind reageert meestal bazig en schreeuwt alles bij elkaar, terwijl het jongste kind meestal fysiek reageert en gaat schoppen en slaan.
Een aantal zaken zijn ook bepalend voor het verloop van de ruzie. Worden ruzies door de ouders altijd afgekapt? Krijgen de kinderen wel eens een corrigerende tik? Hebben de kinderen al geleerd bepaalde grenzen te accepteren? Ook de situatie waarin de ruzie ontstaat is bepalend voor het verloop. Is het een machtsstrijd? Is het jaloezie? Zijn het opgekropte gevoelens? Is het een vorm van aandacht vragen?
Het is ook moeilijk je grootouders te delen, hierdoor kan rivaliteit ontstaan. Geef de kinderen daarom individuele aandacht. Laat ze merken dat je van ieder kleinkind houdt op een eigen speciale manier. Maar ga ze vooral niet vergelijken, daarmee lok je alleen maar geruzie uit.
“Leer ze ruzies zelf oplossen”
Wanneer grijp je in?
In sommige situaties is het altijd verstandig in te grijpen om een ruzie te voorkomen, bijvoorbeeld als het kleine peuterzusje op de blokkentoren van grote zus af gaat. Leidt die kleine even af, dan hou je het gezellig. Ook als een kind duidelijk het slachtoffer is en zich niet zelf kan redden, dan kom je tussenbeide. Als niemand pijn lijdt dan is het meestal het beste voor de ruziemakers als je hen de ruzie zelf laat oplossen. Maar dat is niet altijd mogelijk. Als je vindt dat het er te wild aan toe gaat en je echt moet ingrijpen in de stoeipartij, vraag dan of iedereen het nog leuk vindt. Als ze dat bevestigen kan je daarop vertrouwen en ze nog even hun gang laten gaan. Je kunt je kleinkinderen leren beter met elkaar om te gaan en ruzies zelf op te lossen. Zeker kleintjes tot een jaar of acht moet je daarin begeleiden. Ze zijn dan nog erg op zichzelf gericht en hebben moeite zich in de gevoelens van een ander te verplaatsen. Door ruzie leren ze gevoelens uiten, zich inleven in een ander en compromissen sluiten.
Focus op de oplossing
Leer je kleinkinderen hun grenzen aan te geven, zonder anderen te beledigen. Leer ze anders te reageren, bijvoorbeeld door ze rustig te laten zeggen:” Stop daarmee, ik vind het niet leuk meer”. Laat ze allebei vertellen waarom ze ruzie maken, dat zal zeker in het begin best moeilijk zijn. Vaak zijn ze nog te boos om het te kunnen vertellen. Zet ze dan even apart (op een gelijkwaardige plaats) om tot rust te komen, maar laat het ze dan daarna wel uitpraten, anders leren ze alleen dat ruzie maken niet mag en dat is niet voldoende, af en toe een beetje ruzie is juist goed.
Misschien moet je ze in een aparte ruimte hun verhaal laten doen. Luister goed. Het is vaak lastig precies te achterhalen wat er is gebeurd. Kies geen partij, meestal hebben beiden schuld. Erken de gevoelens en de behoeftes. Vraag aan de ruziemakers hoe zij denken dit op te lossen. Check of de oplossing voor beiden goed is.
Zo kan je het aantal ruzies verminderen
Maken ze echt veel te vaak ruzie? Zoek naar de oorzaak en hoe je de ruzies zou kunnen verminderen. Zijn ze te moe? Vervelen ze zich of kunnen ze hun energie niet kwijt? Of is er iets heel anders aan de hand, zijn er bijvoorbeeld problemen op school? Laat de kleinkinderen meedenken. Hoe denken zij dat het gezelliger kan worden, met minder ruzies. Wat zouden zij kunnen veranderen? Veel tips hiervoor staan in het artikel Altijd ruzie tussen broer en zus. Overleg ook met de ouders, zodat jullie één lijn trekken.
Dit is altijd goed
Creëer een positieve sfeer, geef complimenten als ze goed samenspelen of een ruzie samen hebben opgelost. Geef zelf het goede voorbeeld. Wat doe jij? Hoe los jij ruzies op? Luister jij naar de mening van anderen? Er zijn ook veel handige boekjes over dit onderwerp die je samen met je kleinkinderen kunt lezen, ook daar leren ze van. Maar het belangrijkste is: Laat ze ruzie eerst zelf oplossen, lukt dat niet, help ze dan.
Ben jij ook een trotse grootouder en wil je op de hoogte blijven?
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief
Bedankt voor de aanmelding
Er ging iets fout. Probeer het nogmaals
Comments are closed.