In zijn column schrijft Opa Koe regelmatig over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon Demy meemaakt. Deze week: Fruit
Dat hij iets onder de leden heeft is te merken. Met rode ogen, snotterige neus en duidelijk minder zin dan anders was hij in de weer met bijna niets.
Het Playmobil stond onaangeroerd op de salontafel en bij mijn thuiskomst keek hij nauwelijks naar me om. Waar ik een enthousiaste begroeting van hem verwachtte bleef het bij een flauwe blik die kennelijk voor mij was bedoeld.
Het water dat hij in een beker onder handbereik had staan liet hij voor wat het was. Maar zeuren om echte limonade deed hij nauwelijks. Even veerde hij op toen oma aanbood wat appelsap in een pakje voor hem te pakken en goedkeurend nam hij het in ontvangst. Zijn kuch klonk niet veelbelovend en zijn moeder vreesde weer een lange slapeloze nacht.
Mandarijn pellen
Een mandarijn bleek uiteindelijk een schot in de roos, mits hij hem zelf af mocht pellen. Het in zijn handen rollen van de vrucht had best iets komisch. Het wachten was op het moment dat de mandarijn met een vaart uit zijn handen zou schieten en als een oranje projectiel via de tafel tegen de kast uiteen zou spatten.
“Dat bananen al veel eerder ten prooi vallen aan peuterknuisten is geen geheim.”
Misschien zou de hond het afgeschoten vitamine bommetje weten te onderscheppen, niet wetend dat het een citrusvrucht betrof die zijn richting uit geschoten werd. Zijn van wrangheid vertrokken bek zou even komisch eruit zien als het katapulteren van de mandarijn en op zeker dat de lach salvo’s niet van de lucht zouden zijn.
Vaardigheid van een vierjarige
Dat het anders liep was aan de ene kant eigenlijk best een teleurstelling, maar illustreerde aan de andere kant de vaardigheid die hij zich al meester had gemaakt.
Als net vierjarige een mandarijn de baas zijn vind ik een hele prestatie. Wat als hij vijf geworden is? Zullen dan de sinaasappels eraan moeten geloven? En bij zes… de grapefruits, die met hun stugge witte onderhuidse vel een hele uitdaging zullen vormen? Dat bananen al veel eerder ten prooi vallen aan peuterknuisten is geen geheim. Natuurlijk geven die zich makkelijk gewonnen, om over aardbeien en bramen maar niet te spreken.
Met groot genoegen deelden we mee in de afgepelde mandarijn en het hopen is nu maar dat het een heilzame werking zal hebben. Papa en mama hebben óók hun slaap nodig!
Beterschap vriend!
En weet je dat grapefruit vreselijk gezond is en dat opa er dól op is?
Hans Peter van Rietschoten (Opa Koe) is columnist op Opa ‘n oma, maar bovenal opa van Demy. Zijn enige kleinzoon is inmiddels 4 jaar oud en hij geniet van het oprgoeien van Demy. Op Opa ‘n oma beschrijft hij de grote avonturen en kleine belevenissen die hij met Demy meemaakt.
Hans Peter is auteur van het boek ‘De geboorte van een opa’; een bundeling van zijn columns en verhalen over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon meemaakt. Meer weten of het boek bestellen? Bezoek de website van de uitgever>>
Ben jij ook een trotse grootouder en wil je op de hoogte blijven?
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief
Bedankt voor de aanmelding
Er ging iets fout. Probeer het nogmaals
Comments are closed.