Opa koe beleeft: zwemfeestje    

In zijn column schrijft Opa Koe regelmatig over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon Demy meemaakt. Deze week: Zwemfeestje

Ik hield niet van water en nog ga ik met weerzin in mijn zwembroek een trapje af om enkel in kraakhelder en chloor zuiver water mijn hoofd boven water te houden. Het donkerte van natuurwater en het slijk op de bodem dat het gevolg is van algen en wieren die er beschutting bieden aan aasvisjes waarop wordt gejaagd door… Brrrr…

Opa Koe is een niet water minnende grootvader.

De mooiste en helderste zee kan me niet de golven inlokken. Op het Noordzeestrand weet ik me prima te weren tegen de lust om met de branding mee te worden gevoerd naar verre oorden.De zwemlessen die ik volgen moest, duurden tot ver na mijn basisschoolperiode in mijn gedachten. Met heel de klas werd er gezwommen maar mij was slechts het pierenbad gegund.

Zwemfeestje waren niet hip

Met zwemband en een badjuf in mijn kielzog, die met een ferme haak me telkens weer op wist te vissen omdat ik ondanks alles toch kopje onder wist te gaan. Zwemfeestjes waren nog niet hip, gelukkig! Ik zou vereenzaamd zijn en zonder vrienden mijn schoolcarrière hebben moeten voortzetten.

“De badjuf wist me met een ferme haak telkens weer op te vissen, omdat ik ondanks alles toch kopje onder ging”.

Op naar het diploma

Met Demy gaat het gelukkig anders. Zijn eerste zwemlessen zitten erop en ze lijken voortvarend te verlopen. Ik hoor van hem geen wanklanken over chloorwater in zijn ogen of geklaag omdat zijn neus volloopt, waardoor hij moet proesten. Het vertrouwd maken met dat dunne goedje waarin je moet leren drijven en beter nog, waarin je je moet leren bewegen zodat je meters waterpret kunt beleven, heeft een aanvang genomen. Dat je jezelf kunt redden in een noodsituatie zal ook onderdeel worden van de proeve van bekwaamheid die uiteindelijk zal worden afgelegd. Het is immers van belang ook in kleding gehuld je te redden of mooier nog, iemand te hulp te kunnen schieten die dreigt het te verliezen van het wilde water.

Het diepste bad en verder…..

Misschien heb je wel zoveel talent in huis dat je doorstroomt naar het diepste bad met de hoogste duikplank. Misschien maak je prachtige capriolen hoog in de lucht voor je met een nauwelijks hoorbaar plonsje onder water verdwijnt. De jury is eenduidig en geeft je de hoogst haalbare erkenning. Of zal je op snelheid het water doorklieven om records te verpulveren? Of ben je een teamplayer gebleken die zich in het water best thuis voelt en mag je daarom de kleuren van je land vertegenwoordigen op grote waterpolo evenementen…

Wat het ook gaat worden, Opa Koe zal aan de zijlijn staan en je toejuichen. Desnoods in zijn zwembroek.

---

Op zoek naar een leuk cadeautje voor je kleinkind?

---

Hans Peter van Rietschoten (Opa Koe) is columnist op Opa ‘n oma, maar bovenal opa van Demy. Zijn enige kleinzoon is inmiddels 4 jaar oud en hij geniet van het oprgoeien van Demy. Op Opa ‘n oma beschrijft hij de grote avonturen en kleine belevenissen die hij met Demy meemaakt.

Hans Peter is auteur van het boek ‘De geboorte van een opa’; een bundeling van zijn columns en verhalen over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon meemaakt. Meer weten of het boek bestellen? Bezoek de website van de uitgever>>