In zijn column schrijft Opa Koe regelmatig over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon Demy meemaakt. Opa Koe is 48 jaar oud en heeft epilepsie. Deze keer: Superhelden voertuigen
De dropjes branden in mijn broekzak.
Wát is het juiste moment de tovenarij te beginnen?
Als ik het nu doe ontneem ik iedereen de pret van het uitpakken. Hoewel Demy zijn enthousiasme ietwat getemperd is als gevolg van zijn fysieke toestand geniet hij toch zichtbaar van het uitpakken.
De superhelden auto’s vallen in de smaak en het boek over het Kaasmonster misstaat niet in zijn al rijk gevulde boekenkast. Misschien leest mama vandaag er al uit voor, hoewel ze zelf ook niet al te best bij stem is.
Superhelden voertuigen helpen
Demy trekt zich terug onder zijn dekbed en vleit zijn hoofd weer in zijn kussen. In zijn handen houdt hij stevig één van de superhelden voertuigen vast. Misschien verkeert hij in de veronderstelling dat ze hem zullen helpen op tijd weer beter te maken zodat hij snel weer naar school toe kan. Getuige zijn beoordeling gaat het hem er prima af. Gezien de opbrengst voor zijn rapport zijn de opa’s en de oma’s het er roerend mee eens.
“Opa Koe gaat nooit voor één dropje”
Knipoog
Als ik quasi nonchalant even zijn kant uitreik om zo ongezien een dropje bij hem neer te leggen veert hij op uit zijn kussen en betrapt me zodoende. Opa Koe zijn list is jammerlijk mislukt, de tovenarij is doorzien. Het gelukzalige moment dat me ten deel valt als hij het dropje pakt is evengoed onbetaalbaar. Mijn steelse knipoog laat zijn lodderige ogen weer een beetje stralen.
In zijn snoeppot
Hij kan het niet laten zijn moeder deelgenoot te maken van zijn “ontdekking” en terwijl hij haar zijn vondst laat zien maak ik van de gelegenheid gebruik een tweede dropje op het tafeltje naast hem te leggen. Het komt niet meer als een verrassing lijkt het. Opa Koe gaat nooit voor één dropje tenslotte. Als ik uiteindelijk het laatste dropje uit mijn zak haal verzekert hij me dat het in zijn snoeppot gaat. Als ik wil mag ik daar ook wel iets uit nemen.
In ruil voor het dropje.
Hans Peter van Rietschoten (Opa Koe) is columnist op Opa ‘n oma, maar bovenal opa van Demy. Zijn enige kleinzoon is inmiddels 4 jaar oud en hij geniet van het oprgoeien van Demy. Dat opa weleens “pijn in zijn hoofd heeft” mag de pret niet drukken maar brengt wel de nodige kopzorgen met zich mee. Op Opa ‘n oma beschrijft hij de grote avonturen en kleine belevenissen die hij met Demy meemaakt.
Hans Peter is auteur van het boek ‘De geboorte van een opa’; een bundeling van zijn columns en verhalen over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon meemaakt. Meer weten of het boek bestellen? Bezoek de website van de uitgever>>
Lees hier alle columns van Opa Koe
Ben jij ook een trotse grootouder en wil je op de hoogte blijven?
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief
Bedankt voor de aanmelding
Er ging iets fout. Probeer het nogmaals
Comments are closed.