Opa koe beleeft: kleuren    

In zijn column schrijft Opa Koe regelmatig over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon Demy meemaakt. Deze keer: Kleuren.

Dat ik geen virtuoos ben met potloden en stiften, bordkrijt en houtskool acht ik als algemeen bekend.

De kleurplaten met Sint, paard, cadeautjes, schoorstenen en Zwarte Pieten zijn niet aan mij besteed. Mijn kunnen beperkt zich tot dichtvormen die zonder rijmwoordenboeken mijn pen uitvloeien en waarmee ik meermaals iemand van dienst ben geweest.

Geknutselde schoentjes

Bij onze kleinzoon neem ik momenteel de intentie waar om binnen de lijnen te kleuren, maar de uitvoering laat nog iets te wensen over. Overal zie ik in winkels uiterst vaardig in elkaar geknutselde schoentjes en laarsjes in rijke kleuren uitgevoerd. Natuurlijk hoop ik dat ook hij de zijne erbij heeft gezet en op een zeker moment gevuld in het rek ziet staan. De Sint lijkt blind voor kleurenpracht die op elkaar is afgestemd en hij doorziet de truc dat niet het kind van vier het kleurde maar een oudere zus of erger… de moeder!

“Dat het ooit goed gaat komen met onze kleinzoon kan ik slechts hopen. Mijn genen heeft hij niet, daarmee heeft hij al een voorsprong”.

Hij vult het schoeisel evenwel zonder aanziens des persoons en maakt dat kinderhartjes opspringen van geluk als ze zien dat ze niet zijn over geslagen omdat ze slechts krasserig en met maar twee kleuren de kleurplaten te lijf zijn gegaan.

Dat het ooit goed gaat komen met onze kleinzoon kan ik slechts hopen. Mijn genen heeft hij niet, daarmee heeft hij al een voorsprong.

Het kan best zijn dat hij gaandeweg 2016 zich gaat toeleggen op het welslagen van dat, waarin hij nu nog niet echt vaardig is.

Binnen de lijntjes

Als ik met hem in een kleurboek aan de slag ga zie ik dat hij inmiddels het potlood op juiste wijze weet te besturen. En zelfs een cirkel tekenen gaat hem nu en dan ook prima af. Kleuren binnen de lijntjes is de volgende missie.

Zou het helpen als ik hem zeg dat Opa Koe zelfs heden ten dage de grens opzoekt en er geregeld overheen gaat? Is het zo’n slechte eigenschap om het uiterste van je kunnen te etaleren? Je wordt niet boos als je over de lijn gaat. Maar je staat open voor kritiek en waar het kan, gum je het uit en probeer je het opnieuw.

Geen Sinterklaas die je er op beoordeelt, of je jouw cadeautje onthoudt, omdat je geen perfect werk aflevert. Opa Koe kan het weten. Ook hij leerde grenzen op te zoeken, te overschrijden en kritiek te incasseren. Maar ook leerde hij dat ieder zijn eigen talenten heeft en zie… ik schrijf en dat geeft mij voldoening, al is mooi kleuren ook wel fijn als je dat kan.

---

Op zoek naar een leuk cadeautje voor je kleinkind?

---

Hans Peter van Rietschoten (Opa Koe) is columnist op Opa ‘n oma, maar bovenal opa van Demy. Zijn enige kleinzoon is inmiddels 4 jaar oud en hij geniet van het oprgoeien van Demy. Op Opa ‘n oma beschrijft hij de grote avonturen en kleine belevenissen die hij met Demy meemaakt.

Hans Peter is auteur van het boek ‘De geboorte van een opa’; een bundeling van zijn columns en verhalen over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon meemaakt. Meer weten of het boek bestellen? Bezoek de website van de uitgever>>