Opa koe beleeft: deuk

In zijn column schrijft Opa Koe regelmatig over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon Demy meemaakt. Deze week: Deuk

Ineens was hij daar.
Met zijn vrolijke kijkers en zijn blonde haar strak in de gel gezet. Een lekker luchtje hing om hem heen want als je op visite gaat moet je dat wel op je paasbest doen.

Zijn afwachtende houding bij binnenkomst gaf hem iets aandoenlijks, Ik kreeg de neiging hem op schoot te trekken, hem een compliment te geven voor zijn voorkomen en een dikke kus op zijn wang te planten. Dat dát veel afbreuk zou doen aan zijn imago realiseerde ik me voor ik eraan begon en liet hem zelf kennis maken met de kring visite die er al was.

Dikke kus van oma

Bedremmeld en met één hand leunend op de stoel keek hij de kring rond en ontwaarde tot zijn grote opluchting ook bekenden. Zijn wat strakgetrokken gezicht leek ineens iets te ontspannen maar het gevoel van algehele controle kon ik nog niet ontdekken. De aandacht die massaal op hem werd gericht deed hem flauwtjes glimlachen. De aanblik van oma en Opa Koe gaf hem de kans de almaar durende belangstelling te ontvluchten. De dikke kus waarmee hij door oma werd begroet brak de ban.

De dikke kus waarmee hij door oma werd begroet brak de ban.

Gewond

Niet langer keken vele paren priemende ogen naar hem en kon hij zich vrij bewegen tussen de verjaardagvisite. De loftuigingen van oma aan zijn adres deden hem zichtbaar goed en twee armen om haar nek vielen haar ten deel. De opmerking over zijn geschaafde arm deed hij luchtig af met de mededeling dat hij ergens gevallen was maar zweeg over de ware oorzaak. Het typisch “jongen zijn” was volgens de interpretatie van oma welhaast de enig mogelijke reden van zijn geschaafde ledematen. Enigszins stoer was het natuurlijk wel, gewond raken omdat je onbaatzuchtig op straat gevochten had en in het vuur van het spel om er met de knikkers vandoor te gaan het lage hekje over het hoofd had gezien.

Luchtig schoeisel

Zijn moeder hield er een andere lezing op na. Tientallen keren had ze hem gezegd dat hij met zijn in slippers gestoken voeten niet in staat zou zijn om op maximale snelheid aan het spel mee te doen. Dat hij niet straffeloos voluit zou kunnen gaan zonder enig letsel op te lopen. Evenzovele malen sloeg hij dit advies in de wind want de vrijheid die hij voelde met zijn slippers aan stond in geen verhouding tot het leed dat ze hem zouden brengen wanneer hij genadeloos tegen de grond zou smakken. Het niet beknellende, luchtig en licht draagbare schoeisel in moderne kleurstelling had hij absoluut onder controle.

Getuige het zichtbaar opgelopen letsel hadden ze hem toch heel even een uitglijder bezorgd.

Los nog van de deuk in zijn imago.

Hans Peter van Rietschoten (Opa Koe) is columnist op Opa ‘n oma, maar bovenal opa van Demy. Zijn enige kleinzoon is inmiddels 4 jaar oud en hij geniet van het oprgoeien van Demy. Op Opa ‘n oma beschrijft hij de grote avonturen en kleine belevenissen die hij met Demy meemaakt.

Op zoek naar een leuk cadeautje voor je kleinkind?

Hans Peter is auteur van het boek ‘De geboorte van een opa’; een bundeling van zijn columns en verhalen over de alledaagse dingen die hij met zijn kleinzoon meemaakt. Meer weten of het boek bestellen? Bezoek de website van de uitgever>>

Lees hier alle columns van Opa Koe