Zes jaar geleden beviel mijn schoondochter van een prachtige zoon, mijn kleinkind Julian. Ik was op slag verliefd. Trots vertelde ik aan iedereen die het wilde horen dat ik oma geworden was en trakteerde trots beschuit met blauwe muisjes op mijn werk.
Dochter of Zoon
Het liefst had ik Julian iedere dag bezocht maar een alleenstaande oma van 52 jaar heeft tegenwoordig een baan en werkt 5 dagen in de week. In het weekend kon ik ook niet zomaar aankloppen bij de verse ouders. Veel familie van mijn schoondochter en zoon wilden Julian bewonderen. Bovendien had mijn schoondochter geen makkelijke bevalling gehad waardoor ze hulp nodig had van haar moeder. Het was in de eerste weken na Julian’s geboorte dat ik besefte dat het anders is als je de moeder bent van de vader. Een dochter trekt naar haar moeder en daar is natuurlijk niets mis mee maar in dit geval jammer voor mij.
Jaloers op de andere oma
Nee, ik was niet jaloers op de andere oma maar zag haar meer als een geluksvogel. Een dochter die net bevallens was en de tijd hebben om er voor haar en je kleinkind te zijn, dan ben je een geluksvogel dacht ik vaak. Aan Julian kon ik zien dat hij zijn oma goed kende en vertrouwde, zich veilig bij haar voelde. Ze was enorm handig met de baby en wisselde in een mum van tijd zijn luier. Hoe ik heb gestunteld met de luier die keer dat ik op Julian paste hield ik natuurlijk voor mijzelf.
Van geluksvogel naar pechvogel
Het was een warme dag in september, ik liep naar mijn werk en ontving een bericht van mijn schoondochter. ‘Mijn moeder heeft een hele grote tumor,’ las ik, ik weet nog precies waar ik liep toen ik het bericht las. Op mijn werk aangekomen brak ik, in geen jaren heb ik zo gehuild. Collega’s wisten zich geen raad en op de vraag van een collega waarom ik zo erg huilde terwijl ik de moeder van mij schoondochter toch niet eens zo goed ken antwoordde ik: ‘Ze is Julian’s oma net als ik, we hebben een sterke band ons DNA zit in Julian.’
Zware tijden
Mijn schoondochter is sterk en positief en steunt haar moeder en familie naast de zorg voor haar nog zo kleine kindje. Ik heb enorm veel respect voor haar en hoop dat het allemaal goed komt. Ze is te jong om haar moeder te verliezen en haar moeder is te jong om te overlijden. De laatste keer dat ik Julian met zijn oma gezien heb was ze vrolijk en vol liefde voor hem. Ik keek naar hen en dacht; ‘God, universum of kosmos, laat alles goed gaan, ook Julian is te jong.’
Oma is een ster
Julian is 3 jaar als zijn oma overlijdt. Het kleine vrolijke mannetje is regelmatig bij mij, door het overlijden van zijn oma ben ik de oma geworden die ik zo graag wilde zijn. De oma die door haar dochter dichter bij haar kleinkind staat. Ik ben nu de geluksvogel maar zou er alles voor willen doen als ik het geluk aan zijn andere oma zou kunnen geven. Als Julian bij mij is branden wij samen altijd een kaarsje voor haar en kijken naar de hemel of we de ster zien die ze nu is. Heel soms neem ik contact op met een medium op Mediumchat.nl. Soms voel ik haar heel dichtbij en niet alleen doordat wij DNA delen in Julian maar omdat ik weet dat ze naar ons kijkt en over ons waakt.
Ben jij ook een trotse grootouder en wil je op de hoogte blijven?
Meld je aan voor de gratis nieuwsbrief
Bedankt voor de aanmelding
Er ging iets fout. Probeer het nogmaals
Comments are closed.