Grootouderverdriet – weg met het taboe    

Vandaag is het hoogtijd om grootouderverdriet op de kaart te zetten. Als je wat ouder wordt kom je in andere verdrietige situaties terecht. Verdriet van grootouders op allerlei manieren die er zijn: een kleinkind verliezen, zelf ziek zijn, een partner verliezen. Het gebeurt allemaal.

Het is niet gezond om dingen te verdringen of om gevoelens te onderdrukken. Grootouderverdriet is een verzamelnaam voor allerlei soorten verdriet in unieke situaties. Omdat iedere situatie uniek is, is de manier waarop er met het verdriet moet worden omgegaan ook uniek. Het is belangrijk dat serieuze zaken bespreekbaar worden gemaakt.

Veel verschillende soorten verdriet

Als je ouder wordt krijg je met andere soorten verdriet te maken. Zo is er het verdriet van het niet hebben van een kleinkind. Jaren kijk je ernaar uit om grootmoeder te worden, maar de dag komt nooit. Voor sommige ouderen is dat veel om te verwerken en hebben ze echt een periode van rouwen nodig.

Grootouderverdriet kan ook iets totaal anders zijn. Opa of oma zijn is niet altijd alleen maar leuk. Er zijn ook momenten waarop jij verdrietig bent als grootouder. Dit probeer je echter aan niemand te laten zien. Bovendien wordt er ook niet snel gevraagd door jouw eigen kinderen of er iets is, zij hebben zelf ook een erg druk bestaan.

Als er iets verdrietigs is gebeurt, moet er de ruimte zijn om erover te praten. Is er sprake van ziekte in de familie, een afwijzing of is er een echtscheiding bezig? Al dat soort onderwerpen kunnen verdriet verzorgen. Niet alleen bij de kinderen, ook bij jou als opa of oma. “Schaam je nergens voor! Iedereen voelt zich wel eens verdrietig. Dat hoort nu eenmaal bij het leven”.

---

Op zoek naar een leuk cadeautje voor je kleinkind?

---

“Het is belangrijk om je eigen verdriet niet te onderschatten”

Dubbel verdriet

Grootouderverdriet kan ook nog slaan op het verliezen van een kleinkind. Niet alleen het contact verliezen, maar ook het overlijden van een kleinkind kan voor grootouderverdriet zorgen. Opa’s en oma’s lijden in dat soort situaties vaak dubbel: om hun kleinkind en omdat ze zien hoe hun eigen kind eronder lijdt. Er is sprake van dubbel verdriet.

Krop verdriet niet op, praat erover

Krop je verdriet niet op. Praat erover met mensen en neem de tijd om jouw verdriet te verwerken. Je moet tijd nemen om te rouwen, indien dat nodig is. Als je dit opkropt, kan het later ineens onverwachts de kop opsteken en dat wil niemand. Opgekropt verdriet kan onverwacht invloed hebben op de verhoudingen met naasten. Zo kan je per ongeluk iemand anders bezeren terwijl dat niet je bedoeling was.