Van vroedvrouw tot verloskundige: bevallen toen en nu    

Joyce Kooijman is schrijfster en eigenaar van Uitgeverij Mamaboeken. Ze schrijft leuke en interessante boeken voor moeders. Van alles lezen over bevalen is andere koek dan het aan den lijve ondervinden.

Bevallen: thuis of in het ziekenhuis

Het zal je waarschijnlijk niet verbazen. Bevallen is zelfs nog ouder dan de weg naar Methusalem. De zorg rondom de bevallende vrouw verandert echter elke 10 jaar. Vorige week nog stonden enkele honderden verloskundigen en zwangere vrouwen te protesteren tegen de aanstaande hervormingen in de geboortezorg. Ze zijn namelijk bang dat vrouwen niet meer de keuze krijgen om thuis te bevallen, maar op den duur verplicht naar het ziekenhuis moeten.

In het buitenland is de situatie anders dan in Nederland. Daar weet men niet beter dan dat je bevalt in het ziekenhuis, het liefst met flinke pijnstilling. Maar hier in Nederland hebben we al heel lang een unieke cultuur van thuisbevalling, met dank aan de vroedvrouwen.

“De meeste kraamvisite zal waarschijnlijk raar opkijken van zo’n hapje moederkoek bij de thee”

Benieuwd naar jouw mening

Wat vind jij de grootste verschillen tussen nu en vroeger? Ben je zelf thuis bevallen of in het ziekenhuis? Ik ben erg benieuwd hoe dat in jouw tijd verliep. Stuur een mailtje naar info@opanoma.nl met jouw ervaringen en mening of plaats een berichtje op onze Facebookpagina.

---

Op zoek naar een leuk cadeautje voor je kleinkind?

---

Mocht je je verbazen over hoe de bevalling er tegenwoordig aan toe gaat, dan heb ik hieronder nog een leuk fragment uit het boek Zwanger – The true story over de Lotusbevalling. De Lotusbevalling is een nieuwe manier van bevallen waarbij de navelstreng níet wordt doorgeknipt.

Fragment uit Zwanger – the true story geschreven door Charlotte Beumer

Wel eens van gehoord? De kans is groot van niet. In sommige landen is de Lotusbevalling heel gewoon, maar in Nederland is er nog maar weinig over bekend. Bij de Lotusbevalling wordt na de geboorte de navelstreng niet doorgeknipt, maar blijft de baby verbonden aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat bij de buik.

 

Bij een Lotusgeboorte bepaalt de baby in feite wanneer de tijd rijp is voor de scheiding tussen hem en zijn moeder. Sommige baby’s doen dat zelfs letterlijk, die strijken met hun handje langs de navel en koppelen zo zelf de navelstreng af. Dat ligt dan weer in de lijn met het feit dat het normaliter ook de baby is die bepaalt wanneer de bevalling in gang wordt gezet.

 

De baby oefent druk uit, prikkelt de baarmoedermond en rukt een blik van het hormoon oxytocine open dat vervolgens zijn werk gaat doen. Er komen weeën, een hoop gevloek, getier en gejammer, ontsluiting, een overweging om een echtscheiding aan te vragen, een vast en onwrikbaar besluit dat er NOOIT meer gesekst gaat worden en dan ineens is daar een baby.

 

Kies je voor een Lotusbevalling? Dan laat je dus de navelstreng na de bevalling intact en bewaar je de placenta in een schaal of gewikkeld in een doek. Na vierentwintig uur was je de placenta met warm water en dep je deze droog. Vervolgens wrijf je beide kanten in met zout. Dit doe je iedere dag, totdat de navelstreng eraf valt. Overigens blijft er eenzelfde soort litteken over als anders, de navel.

 

Er zitten geen nadelen aan een Lotusbevalling, behalve dan misschien qua reacties van je omgeving. We zijn hier niet bepaald gewend aan een placenta die nog steeds aan je poezelige baby bungelt. De meeste kraamvisite zal waarschijnlijk raar opkijken van zo’n hapje moederkoek bij de thee

Joyce Kooijman is auteur op Opa ‘n oma en schrijfster van onder andere ‘Zwanger van de tweede’. Lees hier alle bijdrages van Joyce op Opa ’n oma